Anadolu da Hasta bir adam görüyordum dünya ile iletişimi kopmuş unutmuş veya unutmak istiyor.hayallerini, düşleri kalmamış yokluk içinde bir şehir bir kasaba veya bir köy Etini sütünü kendi yetiştirdiği canlıları.

2 küçük torunu var birisi Ayşe diğeri ali, dedelerine umutla bakan 2 göz baba anneleri onlara düşkün anneleri tarlada nar bahçelerinde çalışıyor.babaları 2008’de Hakkari de bir şehit binbaşı, babalarından kalan şehit maaşı ile kırk kanaat geçinen bir aile.

Aslında istedikleri Şuan bir karın tokluğu ama annenin yaşı 30 küsür anne henüz bir aile olmamız yalnız kalmış.5. senesinde eşinin maaşı evlerinin kurumuş bir ağaç nasır gibi çatlamış toprak üzerin de duran çok sevdiği mehmet.Aslında oda bir kadın bir anne evlatları kadar oda yaşamayı hak ediyor. Hak ettiği illaki yeniden bir evlilik değil, toprak ile uğraşmak kolay değil bir iş sahibi olup çocukları ile daha iyi bir yaşam. Ali güzel ve çok akıllı bir çocuk , Ayşe ise bir o kadar güzel sacları uzun gözleri renkli güzel olmasının da bir anlamı da göçmen olmalarıdır. Ayşe bana saçlarım nasıl kıvanç amca diye sorduğunda yıldızlar gibi güzelim demiştim.

Ali ile oturup bir sapan taşı yapmıştık çok sevmişti bununla çok güzel kuşlar vuracağını söylemişti ve ben ona asla sana zarar vermeyen hiç bir canlıya kullanmamasını anlatmıştım. Ali ihsan dede kendisi tarlacılık yapıyor sebze haline sabah 4 gibi gider alır sebzelerini o güzel rengarenk meyvelerini alır gelirdi.

Nazif teyze hani vardır ya pamuk neneler elleri pamuk yanakları pembe pembe her işi yapabilen Anadolu kadını harika bir insan kızlarını torunlarına oldukça bağlı birisiydi. bu hayatta asla Anadolu insanını yıldıramazsın 700 yıllık bu topraklarda asla of çekmedik asla bittik demedik sonunda kazanan bizler olacağız.